Joris Vanwesenbeeck

Onze Joris, Jospin, Held, Sterke Jos,
Dinsdag 1 september 2020 moesten wij helaas afscheid nemen van Joris Vanwesenbeeck. Hij is de zoon van Frank – “de noenkel” en dus ook neefje van Lukebiker#01. Hij overleed, na een zeer korte en ongelijke strijd van vier maanden, aan de gevolgen van galwegkanker. Het kankeronderzoek naar deze vorm staat nog steeds niet ver genoeg, waardoor onze Lukebiker geen schijn van kans had. Joris werd amper 38 jaar jong en laat een prachtig nieuw samengesteld gezin achter van 2 dochters en 3 pluskinderen van Liesbeth Aerts. Onwezenlijk…
Geen enkele uitdaging was hem te zot, zowel op professioneel, sportief, sociaal of familiaal vlak. Als hij een doel voor ogen had, ging hij er vól voor. Heerlijk dat we zo iemand binnen onze ploeg hadden. Vrij snel had hij door dat de Lukebikers – opgericht 16 juni 2014 – meer zijn dan enkel wat kameraden die samen willen sporten. Als steun voor de familie en voor zijn eigen verwerking bij het overlijden van zijn nonkel Luc, sprong hij mega-enthousiast op de Lukebikertrein. Als we kijken naar hoeveel leden er wekelijks afspreken voor een zondagrit of naar tal van evenementen die we reeds gerealiseerd hebben (Heicross, sluitingsprijs, herdenkingsritten, LAT’s, fietsweekend…) is hetgeen Joris zelf zei over de Luke’s, echt wel waar: wij zijn effectief de plezantste fietsploeg van de Noorderkempen geworden, en dat gaat veel dieper en verder dan enkel het fietsen op zondag.
Het nieuws dat hij galwegkanker had, viel ons allen zwaar, maar niemand wilde in het begin geloven dat dit echt het einde van zijn leven betekende. Hij zelf kon dit ook niet aanvaarden, aangezien hij zelf nooit sprak over zijn einde. Hij maakte immers nog vernieuwende plannen voor Heicross 2021 en ook het enthousiasme in zijn nieuwe carrière als fietshersteller viel niet te temmen. Een mobiele fietswerkplaats was zijn droom en hier was zeer grondig over nagedacht. Fietsen zit de laatste jaren enorm in de lift, dus dat had hij goed ingeschat. Dat zijn nieuwe zaak zou gewerkt hebben, daaraan twijfelt niemand meer. De Lukebikers zouden onderweg hun eigen mobiele fietshersteller mee hebben met Joris, Dé Spaakmaker !
Begin juni 2020, tijdens de lockdown (#corona) reden we een LAT (Lukebikers apart Together) rond zijn woonplaats in Vremde. De vorm van de route leek op de vleugels van een vlinder, dus we doopten deze LAT als “Wings for Joris”. De Lukebikers zakten massaal af naar Vremde om Joris en zijn naasten een hart onder de riem te steken. Op deze manier konden wij er mee voor zorgen dat hij de moed niet liet zakken. En of dat hij gestreden heeft, onze Spaakmaker !
Wij zijn allemaal bijzonder fier op Joris en zijn “kop-ploeg”. Plots ging het echter heel snel bergaf en heeft hij ons allemaal in snelheid gepakt. Zijn voorziene laatste keer bij de Lukes tijdens de après van onze sluitingsprijs dé Acht van Zeeland in Monida eind augustus 2020 viel (figuurlijk én letterlijk) in het water. Alle Lukebikers bleven immers verweesd achter in Wemeldinge toen zijn papa (nonkel Frank) werd opgebeld tijdens die bewuste rit door Zeeland. Hij moest direct naar huis komen, want zijn zoon Joris was de strijd nu echt aan het verliezen. De Lukebikers reden hun natte sluitingsprijs nog uit met après in de Monida, maar het was toch maar stillekes. Het nieuws hakte er bij iedereen onvermijdelijk hard in. Aangezien het verhaal rond onze laatste Sluitingsprijs niemand onberoerd laat, gaan we deze jaarlijkse rit tijdens de laatste zondag van augustus vanaf nu opdragen aan Joris, onze Spaakmaker.
We willen hier ook zijn palmares nog vermelden. Reeds lang voor de Lukebikers bestonden en met Luc Vanwesenbeeck nog aan zijn zijde, schitterde hij in 2011 tijdens de kwart triatlon van Ieper en in 2012 in Antwerpen met sterke prestaties. Vooral in het zwemmen blonk hij uit. Uit zijn steekkaart op deze website blijkt dat hij zichzelf ook zeer goed kon inschatten. Ooit eens een podiumplaats op een cyclocross, was zijn plan. Hiervoor slaagde hij met glans in zijn boerenjaar 2018. Brons bij de doe-het-zelf Brico Cross in Hulst in februari en zelfs een eerste plaats op de Krugerkross in september. Als Epic 300 finisher reed hij tussendoor ook vlotjes de vliegmeeting Heuvelo uit in juni. Wat een sterk jaar was dat, zeg!!
Waarom het daarna zo snel bergaf ging, is ons later wel duidelijk geworden. Eerst dacht iedereen nog dat hij wat veel hooi op de vork nam: nieuw samengesteld gezin met vijf kids, zijn werk bij Digipolis combineren met de Spaakmaker en dan ook nog sportief willen uitblinken. Crossen deed hij de winter van 2019 niet meer, ook merkten we bij de voorbereiding van de Heicross dat zijn betrokkenheid minder werd – wat trouwens nog steeds ruimschoots volstond. We hadden het moeten weten: hij kon dat eigenlijk allemaal aan, want geen uitdaging was hem te zot. Er moest iets anders zijn… het verschrikkelijke beest Kanker wisten we achteraf.
Klote !
Joris, Spaakmaker, jij hebt ons mee gemaakt tot deze geweldige Lukebikerfamilie waar iedereen op zijn/haar niveau deel van kan uitmaken. Ook heb jij de Heicross gebracht tot waar die nu staat, een klassieker in de Noorderkempen met een fantastische Ereprijs Luc Vanwesenbeeck. Zoals jij jouw passie en vuur in dit evenement stak, zo gaan wij jouw werk met hart en ziel voortzetten. Te beginnen met de “Eerste Ereprijs Joris Vanwesenbeeck”. We gaan je kei hard missen ! Maar weet dat je altijd met ons zal meerijden tijdens onze ritten. Alle leden van de Lukebiker-familie rijden immers rond met een “#ride4Joris-sticker” op het frame.